خودمون با خودمون می‌جنگیم!

به همه می‌گیم صلح بهترین کار دنیاست اما خودمون با خودمون می‌جنگیم!
وقتی در اوج ناراحتی و اضطراب دنبال راه کاری هستی که زودتر نابودشون کنی‌‌‌، یعنی داری با قسمتی از وجودت (احساسات منفیت) می‌جنگی.
آیا تا حالا با این جنگیدن به نتیجه‌ی موفقیت آمیز طولانی دست پیدا کردی؟
درسته که می‌تونیم با سریال دیدن و بیشتر خوابیدن اضطراب و استرس روزهای سخت زندگیمون رو برای چند دقیقه و یا چند ساعت فراموش کنیم اما وقتی از پای تلویزیون پا میشیم...‌‌
وقتی از خواب بیدار می‌شیم همون احساسات منفی که داشتیم با موشک و خمپاره و بی‌توجهی نابودشون می‌کردیم آنچنان حمله‌ای به قلب و وجودمون می‌کنن که انگار کل وجودمون رو فتح می‌کنن!
تلاش برای نابودی احساسات منفی یعنی تلاش برای قسمتی از وجود خودمون و کسی که داره خود زنی می‌کنه‌‌، نمی‌تونه منتظر بهبود و پیشرفت کامل شدن باشه!
ما در روانشناسی اکت به تلاش انسان برای جنگیدن و نابود کردن افکار و احساسات منفی، اجتناب کردن می‌گیم و هر کسی هم انواع اجتناب‌های خودش رو داره:‌‌
 - خوابیدن و استراحت بیش از حد لازم
- حواس پرتی با سریال و اینستاگرام و اکسپلور
 - غذا خوردن و آشغال ریختن در بدن
 - سر دیگران داد می‌زنیم چون فکر می‌کنیم اگر احساس خشم خودمون رو بروز بدیم، احساس خشممون کم می‌شه
- در فکر کردن فرو می‌ریم ‌‌...
‌درس امروز اینه که همه‌ی روشهای بالا شاید در کوتاه مدت یه کم باعث نابودی احساسات منفی ما بشن‌‌، اما جنگیدن ما با اونها باعث میشه که اونها با قدرت خیلی بیشتر از قبل، به زودی ما رو نابود کنن پس باید به جای جنگیدن با اونها، باید صلح کردن با اونها رو یاد بگیریم که در اکت به اون انبساط یا جا باز کردن می‌گیم که به زودی بهتون یاد میدم.‌‌