کمرت که درد بگیره می‌فهمند، اما حالت اگه خوب نباشد را نمی‌فهمند...

همه‌ی ما در طی یک ماه به خاطر نوسانات هورمونی، از نظر جسمی، عقلی و عاطفی تغییراتی داریم. هیچ انسانی ثابت نیست مگر انسانی که میزان ابراز هیجانات، قدرت احساسات و اندازه‌ی صحبت کردنش کم باشد که در این شرایط ما فکر می‌کنیم که خلق او ثابت است.
اما نه ظاهرا خلق او ثابت به نظر می‌رسد و امثال او هم تغییرات و نوسانات خودشان را دارند، با این اوصاف چه باید کرد؟
باید منتظر وآماده‌ی تغییرات روحی و روانی آدم‌ها باشیم و همینطور آماده‌ی تغییرات خودمان، عزیزانمان و ...
همانطور که کمر آدم می‌گیرد، سرش درد می‌گیرد و ... روزهایی هستند که به خاطر افزایش اضطراب و هورمون‌های مربوطه‌اش، دچار آشفتگی و بهم ریختگی می‌شویم؛ آیا این یک اختلال روانی است؟
تغییرات پریودیک جسمی ما (چه در مردان و چه در زنان) باعث دگرگونی حالت‌های خلقی ما می‌شود در صورتی که این روند طولانی شود و به عملکرد شغلی و روابط ما آسیب بزند می‌تواند نشانه‌های اختلال باشد که باید به روانشناس مراجعه کرد. اما اکثر تشویق‌ها و حالت‌های اضطرابی، حالت طبیعی انسان‌ها هستند... چه باید کرد؟
اگر همسر یا عزیز یا فرزند شما در این شرایط قرار دارد، بهتر است مثل زمانی که سرما خورده، کمرش درد می‌گیرد با او مهربان باشیم و کارهایی که دوست ندارد را در حد امکان انجام ندهیم و با مهربانی و رعایت فاصله به او فضا دهیم تا چند روز سخت خودش را سپری کند.
راجع به خودمان با فرامین ACT حرکت کنیم، لنگر بیندازیم، کاری انجام ندهیم...
اذیت شدن خودمان را ببینیم و حس کنیم اما یادمان باشد انسان آگاه می‌تواند با اینکه در حال اذیت شدن است، می‌تواند به دیگران آسیب نزند.
مدیران و رهبران سازمان‌ها اگر بلد نباشند با احساسات و افکار منفی خود کنار بیایند فقط در یک روز می‌توانند قلب صدها نفر را بکشنند!
می‌توانند با تصمیمات بد سازمان خودشان را در روزهای بدشان نابود کنند... به همین خاطر است که در دوره اسطوره ها، رهبری کردن دیگران را از رهبری خویشتن شروع می‌کنیم.
خشم داری؟ عیب نداره اما با اهداف واقعی، برای جبران اشتباهات دیگران و خودت، سوار اسب چموش خشم بشی و زودتر گذشته رو جبران کنی‌. ظرفیت داشته باش یعنی کنار تمام منفی‌های زندگی بازم ظرفیا داشته باشی که خوبی‌ها رو کنارش بسازی و نگه داری.