پرسونال برندینگ روشی است برای دوست داشتن خویش

تقریبا در دهه‌ی ۹۰ میلادی موضوع پرسونال برندینگ شکل گرفت و اشخاص تلاش کردن با عملکرد خوب و معرفی درست خود، اعتبار و ارزش بیشتری برای نام خود ایجاد کنند تاهم حس رضایت بیشتری نسبت به خود داشته باشند و هم از نظر شغلی و مالی و اعتباری، درآمدهای بیشتری برای خود بسازند. در سی سال گذشته اهمیت برند شخصی، حتی در بعضی اوقات از برندها و کمپانی‌ها هم جلوتر رفتند. مثلا اپل به واسطه‌ی برند شخصی استیوجابز به شهرت بیشتری رسیدو اینجا بود که افراد فهمیدند اگر برند شخصی معتبری شوند، راحت‌تر می‌توانند تجارت، کسب و کار آفرینی راه بیندازد. امروزه اگر شما در زمینه‌ی کاری خود برند باشید، پیشنهادهای مالی بهتر، شغل‌های بهتر ، مشتری‌های بهتری می‌توانید داشته باشید و از طرفی به بهبود موقعیت اجتماعی خودتان کمک کنید و حتی شاید بتوانید خانواده‌ی بهتر و مرفه‌تری بسازید. با قدرت گرفتن رسانه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام و فیس بوک، اهمیت برندهای شخصی و تاثیرگذاری آنها بیشتر شد. حالا دیگر حتی نوجوانان و جوانان هم بدون داشتن کسب و کار تلاش می‌کنند با برندینگ اسم خود آینده‌ی بهتری برای خود بسازند؛ حالا فکر کنید برند شخصی ساختن برای کارآفرینان، تجار، مدیران، مهندسان، پزشکان و وکیلان چقدر اهمیت دارد. چند مانع مهم روانشناختی پرسونال برندینگ را با هم بررسی کنیم: ۱. کمبود عزت نفس: وقتی فرد احساس ارزشمندی نداشته باشد، تلاشش برای ساخت برند شخصی، مذبوحانه به نظر می‌رسد. چون او دارد تلاش می‌کند دیگران کسی را دوست داشته باشند که خودش از او متنفر است؛ چقدر این کار سخت است؟! به همین خاطر یکی از موضوعات مهم برای ساخت پرسونال برندینگ بهبود عزت نفس فردی است. ۲. نبوددرک درست راجع به self: وقتی ما خودمان را خوب نمیشناسیم، چگونه می‌خواهیم دیگران ما را خوب بشناسند؟ وقتی هنوز در ماموریتمان جدی نیستین یا ماموریتی برای خود فرض نکردیم، چرا انتظار داریم گروهی ما را به عنوان رهبر خود قلمداد کنند؟